Maroko: Informacje praktyczne

Maroko – kompendium wiedzy, czyli informacje praktyczne. Zweryfikowane w czerwcu 2016.

Maroko: Informacje podstawowe

Uwagi ogólne: Kraj muzułmański, ale posiadający własną, silną i wyróżniającą się kulturę. Jednocześnie mocno powiązany z Francją. Wpływy do dziś bardzo odczuwalne. Maroko jest bardzo różnorodne. Spodoba się zarówno tym, którzy wybierają się na spokojne wczasy nad oceanem, jak i osobom szukającym orientalnych atrakcji. Reklamowo określają się jako Królestwo Światła.

Klimat: Dość zróżnicowany, ale Maroko samo reklamuje się jako miejsce, gdzie przez 300 dni w roku jest słonecznie. Temperatury na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego w czerwcu mogą wynosić niewiele ponad 20 stopni Celsjusza, podczas gdy w Marrakeszu temperatura sięga 40 stopni.

Język: Urzędowy to arabski, francuski i czasem berberyjski (docelowo ma stać się jednym z języków urzędowych). Angielski w miejscach turystycznych, poza nimi jego znajomość raczej jest słaba. Bardzo podobnie jak w Tunezji.

Baza noclegowa: W zależności od części kraju bywa różnie. Niektóre miejsca są wybitnie turystyczne, jest tam wiele hoteli o zróżnicowanym standardzie. Powszechne też są riady, czyli odpowiedniki naszych pensjonatów. Można ich szukać na Booking.com.

Strefa czasowa: UTC+1. Brak zmiany czasu z zimowego na letni. Mają nasz czas zimowy, w lecie o godzinę późniejszy.

Maroko: Transport

Dojazd: Ze względu na odległość obecnie praktycznie tylko samolot. Jest dużo lotów czarterowych w rozsądnych cenach. Można też próbować tanich linii, obecnie także latają tam z Polski.

Samochody i transport: Sieć kolejowa raczej słabo rozbudowana, ale łączy część dużych miast. Bardziej rozbudowana jest sieć autobusowa.

Dobrze rozbudowana sieć dróg o przyzwoitym standardzie: na wybrzeżu płatne autostrady łączące główne miasta, w głębi kraju odpowiedniki naszych dróg krajowych o oznaczeniach N. W miarę możliwości lepiej unikać dróg o oznaczeniach R, których standard jest dużo niższy. Uwaga, w wielu miejscach dość mocno pilnują przepisów i wlepiają mandaty. Wliczając to ograniczenia na rozpędówkach.

Wynajęcie samochodu w Maroko: Bez problemu można wynająć samochód na lotniskach, jedynie kwota wadium jest stosunkowo duża (ale blokada może zniknąć nawet przed oddaniem samochodu). To był dla nas jedyny problem z wynajmem.

Uber: Dostępny, ale na razie ograniczony. Pierwsze miasto w którym działa to Casablanca (na razie jedyne).

Prawo marokańskie

Wiza: Wizę dostaje się na lotnisku. Trzeba wypełnić blankiet, najczęściej można go dostać w samolocie.

Przepisy celne: Chyba najważniejsze są ograniczenia w wywozie i przywozie dewiz. Dopóki jednak nie są to kwoty wyższe niż 8-9 tysięcy Euro (lub równowartość), ew. deklaracja powinna być wystarczająca.

Prawo i obyczaje: Mocno ścigane jest posiadanie i handel narkotykami, za to są bardzo duże kary. No i jest to kraj muzułmański, więc należy uszanować obyczaje islamu. Nie jest jednak wymagany specjalny strój, kobiety nie muszą nosić chust czy innego nakrycia głowy. Niemniej jednak poza miejscami typowo turystycznymi raczej zalecane są stonowane stroje.

Dni wolne: Niby sobota i niedziela jak u nas. Choć to kraj muzułmański biznesowo jest dostosowany do Francji. Nawet w wielu firmach mówi się po francusku. Natomiast z dniami wolnymi wygląda trochę inaczej w praktyce, bowiem w Maroko mają 48 godzinny tydzień pracy, więc jest to jakoś rozkładane. Za to dodatkowe wolne są przy świętach islamskich.

Drony: Prywatne używanie dronów jest całkowicie zabronione. W 2015 zabroniono nawet importowania dronów (a co za tym idzie wwożenia ich do kraju). Jest to dozwolone na potrzeby firm, ale po uzyskaniu odpowiednich zgód.

Bezpieczeństwo w Maroko

Szczepienia wymagane: Brak. Polecane na żółtaczkę A i B, dur brzuszny.

Choroby: Ryzyko bakteryjnych zakażeń pokarmowych, czyli tzw. „klątwa sułtana/króla”.

Bezpieczeństwo kryminalne i polityczne: Arabska wiosna ludów zatrzymała się i nie zachwiała Marokiem. Król wymienił rząd, sam się ostał. Ale niestety nie wiadomo jak długo ta sytuacja się utrzyma. Na razie wygląda na to, że wszystko jest pod kontrolą, ale trzeba pamiętać, że może się to zmienić bardzo szybko. Natomiast politycznie są inne problemy, czyli przede wszystkim Sahara Zachodnia, którą Maroko uznaje za swoją część, a która próbuje uzyskać niepodległość. Więc inne źródła mówią wprost, że to teren okupowany przez Maroko. To obszar, którego lepiej unikać, bo faktycznie może być niebezpieczny, choć obecnie coraz więcej osób tam jeździ. Lepiej też trzymać się z daleka granicy z Algierią (zwłaszcza tam przy Saharze).

Z niepolitycznych problemów oczywiście pojawia się przestępczość. Szczególnie w północno-wschodniej części kraju. Zarówno kradzieże jak i inne problemy. Wynika to wprost z tego, że jest to jeden ze szlaków do przerzutu ludzi do Europy.

Posiadanie narkotyków jest karalne, jednocześnie na placach łatwo spotkać sprzedawców. Także podstawionych, więc należy stanowczo odmawiać.

Warto zauważyć, że także homoseksualizm jest tu karalny.

W miejscach takich jak Agadir, raczej jest bezpiecznie i spokojnie. W innych należy zachować ostrożność, zwłaszcza w miejscach zatłoczonych jak medyny.

Należy pamiętać o tym, że jest to kraj muzułmański, więc zwłaszcza kobiety powinny pamiętać o nieprowokującym stroju. Marokańczycy zdaje się, że przywykli do widoku skąpo ubranych Europejek, nie warto ich jednak obrażać zbyt krótkim ubiorem. Co ciekawe, w dostępnym dla zwiedzających meczenie Hassana II w Casablance, nie jest wymagane okrycie głowy ani inny rodzaj specjalnego stroju.

Bezpieczeństwo naturalne: Dobrze jest wiedzieć jak zachować się w razie trzęsień ziemi. Maroko jest terenem sejsmicznym, choć do wstrząsów dochodzi raczej dość rzadko.

Maroko ma też najbogatszą różnorodność skorpionów w Afryce północnej. Zdarzają się śmiertelne ukąszenia, ale szczęśliwie dochodzi do nich dość rzadko.

Maroko: Płatności

Waluta: Dirham marokański (MAD). Drugą, nieformalną walutą jest Euro.

Płacenie kartą i bankomaty: W dużych miastach bądź ośrodkach turystycznych, w hotelach czy restauracjach karty są obsługiwane. Czasem istnieje kwota minimalna bądź chcą wyciągnąć dodatkowy procent. Na medynie ciężko spodziewać się płatności kartą.

Bankomaty natomiast są. Gorzej z nimi poza utartymi szlakami czy na prowincji. Niektóre z nich przy wypłacie doliczają dodatkową prowizję. Takiej nie spotkaliśmy w bankomatach Banque Populaire.

Napiwki: Nie tylko wyczekiwane, ale w niektórych miejscach wręcz wymuszane. Niestety także muszą mieć odpowiednią kwotę, uzależnioną od widzimisię tubylca. Więc mogą one być nieadekwatne do kwoty usługi.

Ceny ogólne: Tu jest problem, bo ogólnie jak byliśmy, Maroko nie było takim drogim krajem. Wiele rzeczy, poza głównym szlakiem turystycznym, miało całkiem niezłe ceny, w porównaniu z polskimi. Ale punkt poprzedni w miejscach turystycznych i turyści z USA, niestety psuje to wrażenie.

Prąd i komunikacja w Maroko

Internet: W hotelach czy riadach najczęściej działa bez problemu. Dostępny jest też w niektórych restauracjach. Istnieją także kafejki internetowe.

Telefony: Roaming działa, ale w niektórych miejscach, poza miastami, mogą wystąpić problemy z zasięgiem.

Telefon alarmowy: 15 (bez policji), 19 i 112 (policja).

Gniazdka elektryczne: Jak w Polsce.

Kuchnia marokańska

Lokalne specjały i jedzenie wegetariańskie: Jednym z najpopularniejszych dań jest potrawa jednogarnkowa zwana tażinem. Popularny jest też tażin warzywny, więc dość łatwo coś znaleźć. Oczywiście więcej do wyboru jest tażinów mięsnych. Z bezmięsnych do wyboru często jest też kuskus z warzywami.

Alkohol: Choć to kraj muzułmański, w wielu miejscach można tu normalnie kupić alkohol. Najłatwiej w okolicach Agadiru, które są dość turystyczne. Tam jest to najbardziej widoczne. W Rabacie np. da się kupić piwo spod lady.

Dostępność restauracji i barów: W centrach większych miast i przy obiektach turystycznych całkiem duży wybór. Poza nimi raczej ciężko. Problemem może być też ramadan, kiedy wiele z jadłodajni jest zamkniętych w trakcie dnia, a jednocześnie są tłumnie odwiedzane po zachodzie słońca (śniadania ramadanowe). Na szczęście w niektórych można zjeść coś spod lady, przed zachodem.

Kultura Maroko

Religia: Islam sunnicki. Zamknięty. Należy surowo przestrzegać reguł, choć warto dodać, że kobiety nie muszą tu mieć cały czas chust na głowie.

Ludzie: Kraj jest pod tym względem dość mocno zróżnicowany. Trudno generalizować. W niektórych miejscach są dość mocno nastawieni na zamożnych turystów. Biały musi być bogaty, więc trzeba go „skroić”. Choć i tak jest pod tym względem lepiej niż w Egipcie, są mniej natrętni. W niektórych mniej turystycznych miejscach nie czuje się tej presji sprzedażowej, tam Marokańczycy bardzo zyskują.

Toalety: Typ europejski, a w miejscach publicznych bardzo czyste i często sprzątane.

Drażliwe tematy: Polityka i religia.

Turystyczny niezbędnik

Co warto przywieźć z Maroko: Ceramikę (najsłynniejsza pochodzi z Safi), przyprawy, olejek arganowy, ręcznie tkane ozdoby, czarne mydło marokańskie.

Oznaczenia i drogowskazy: Bardzo podobne jak u nas. Z tym, że zakazy parkowania są malowane na krawężnikach: nie należy stawać przy biało-czerwonych. Przepisy drogowe mają wiele ograniczeń prędkości, które są mocno egzekwowane. Jest bardzo dużo kontroli na drogach, łatwo dostać mandat, który należy opłacić na miejscu. Koszt mandatu to przykładowo 300 MAD za przekroczenie dopuszczalnej prędkości o 15 km/h w terenie zabudowanym.

Informacja turystyczna i mapy: W samych miastach z tą informacją raczej ciężko. Jakaś niby jest, nie zawsze jednak można tam cokolwiek znaleźć. Czasem są to miejsca z folderami z okolic, brakuje darmowych mapek, a i obsługa nie za bardzo potrafi rozmawiać po angielsku. Niektóre riady posiadają własne mapki dla gości, ale nie jest to norma.

Gdzie szukać informacji: Maroko w Polsce było jeszcze do niedawna bardzo popularne, stąd łatwo znaleźć przewodniki. W internecie również łatwo znaleźć informacje o Maroko. Oficjalna strona turystyczna ma też sekcję polską.

Zwiedzanie Maroko

Główne cele turystyczne, czyli co zobaczyć w Maroko: Jeśli chodzi o odpoczynek to wybrzeże i Agadir wiodą prym. Do zwiedzania jest kilka historycznych miast, dawnych stolic – Marrakesz, Rabat, Fez, Meknes i częściowo Casablanca. Przyrodniczo góry Atlas, w tym wiele osób zdobywa najwyższy szczyt – Dżabal Tubkal (Jebel Toubkal) – 4167 m n.p.m., pustynia Erg Chebbi. Filmowo koniecznie Warzazat. Inne ciekawe miejsca to Ajt Bin Haddu, Tanger, Chefchaouen (niebieskie miasto), Tetouan (miasto powstało pod wpływem Grenady), czy Essaouira. Marrakesz ma też wieloletnią imprezową tradycję.

Jak samodzielnie zorganizować wyjazd do Maroko: Dziś już nie jest to tak skomplikowane jak kiedyś. Do Marrakeszu czy Agadiru można polecieć tanimi lotami, a potem załatwić sobie nocleg, nawet z transferem z lotniska. Bardziej wymagające wyzwanie to zorganizowanie wycieczki objazdowej lub dość specyficznej (np. na Tubkal). Najłatwiej mimo wszystko jest wynająć samochód i objechać Maroko, bo to gwarantuje możliwość układania planu samodzielnie. Jest to też najwygodniejszy środek transportu. W pozostałych przypadkach warto wcześniej zarezerwować wycieczki, my korzystaliśmy z takiej w przypadku pustyni.

Jeśli spodobał Ci się wpis, polub nas na Facebooku.

Szlak marokański
–	Praktycznie

Komentarze