Francja: Informacje praktyczne

Francja – Kompendium wiedzy, czyli informacje praktyczne. Zweryfikowane kilkukrotnie, ostatnio w lipcu 2023.

Francja: Informacje podstawowe

Uwagi ogólne: Kraj interesujący kulturowo i kulinarnie, ale przy tym pełen kontrastów oraz zmitologizowany u nas. Najlepszy przykład to Rewolucja Francuska, która tam, w szczególności w Paryżu jest raczej wspominana jako wydarzenie tragiczne, niż wielka przemiana społeczna. Zaś wśród ofiar wyróżnieni są Ludwik XVI czy Maximilien de Robespierre. Jednocześnie organizacyjnie jest to bardzo poukładany kraj, zwłaszcza na północy.

Klimat: Zróżnicowany, północ bardzo podobnie jak Anglia ma klimat umiarkowany wilgotny, południe zaś to już basen Morza Śródziemnego. Ponadto wiele regionów ma własny mikroklimat, więc warto to sprawdzić przed wybraniem się w konkretny obszar.

Język: Francuski. Kiedyś był to język międzynarodowy, lingua franca, ale dziś stracił dawną pozycję na rzecz angielskiego. Z jednej strony dumni Francuzi niechętnie uczą się innych języków, co utrudnia komunikacje, z drugiej wielu z nich przychodzi to z trudnością, pomimo chęci. Tu dodawanie wstawek – w stylu „dzień dobry” i „dziękuję” po francusku jest nie tylko w dobrym tonie, ale czasem wręcz konieczne, by przełamać lody. Niestety czasem można się natknąć na Francuzów, którzy wyznają zasadę, by we Francji mówić do nich po francusku. Szczęśliwie najczęściej w turystyce ich nie ma zbyt wielu. Tam większość dobrze mówi po angielsku, ale poza miejscami typowo turystycznymi jest ciężko.

Baza noclegowa: Droga, ale szeroko dostępna. Warto szukać na Booking. W mniejszych miejscowościach sporo jest hoteli sieciowych w relatywnie dobrych cenach.

Strefa czasowa: W europejskiej części kontynentalnej, tak jak w Polsce. Inaczej to wygląda w terytoriach zamorskich Francji.

Francja: Transport

Dojazd: Dziś stosunkowo łatwo dolecieć samolotem (zwłaszcza do Paryża), ale bez problemu można dojechać autem (czy autokarem) przez Niemcy lub Alpy. Natomiast tanie linie latają także do innych miast, zwłaszcza na Lazurowym Wybrzeżu.

Samochody i transport: Autostrady we Francji są płatne, są budki na wjazdach i wyjazdach. Koszt przejazdu można oszacować np. na stronie ViaMichelin. O ile poruszanie się między miastami jest możliwe dzięki dobrze skomunikowanej kolei (a także lotom, choć z tym trochę walczą), o tyle w przypadku mniejszych miejscowości, atrakcji przyrodniczych lepszy będzie samochód, zwłaszcza jak się chce odwiedzać ich kilka. I tak, przy zabytkach (np. zamkach) parkingi najczęściej są darmowe, jednakże w przypadku miast i miasteczek będą płatne. Pojedyncze zazwyczaj mają jakąś komunikację z dużych miast w okolicy, lub przynajmniej wycieczki.

Wynajęcie samochodu we Francji: Wypożyczenie samochodu nie stanowi żadnego problemu dla turystów. Prawdę mówiąc większe obostrzenia są dla obywateli samej Francji. W naszym przypadku doskonale sprawują się wyszukiwarki jak Kayak czy Rentalcars i przez pośrednika można wybrać i załatwić prawie wszystko. Kwestie ubezpieczeń i depozytów – standardowe.

Uber: Działa normalnie w dużych miastach.

Francja: Prawo

Wiza: Schengen, praktycznie brak granic.

Przepisy celne: Nic szczególnego.

Prawo i obyczaje: Nic szczególnego.

Dni wolne: Standardowo sobota i niedziela. Część sklepów może być zamknięta w niedzielę.

Drony: Przepisy francuskie są stosunkowo liberalne. Rekreacyjnie śmiało można latać dronami do 2 kg. Ograniczenia – zasięg wzroku, bez terenów wykluczonych i skupisk ludzi, ale również ograniczają loty nocne, do nich potrzebne jest zezwolenie. W przypadku zdjęć istotne jest poszanowanie prywatności, natomiast nagrany materiał do wykorzystania na użytek własny. Jednakże obowiązuje sporo lokalnych zakazów używania dronów w ogrodach, rezerwatach czy zamkach, więc niestety bywa ciężko.

Bezpieczeństwo we Francji

Szczepienia wymagane: Brak. Warto standardowo być zaszczepionym na WZW A i B i mieć powtórzone szczepienia z okresu dziecięcego.

Choroby: Nic istotnego.

Bezpieczeństwo: Jak w Europie Zachodniej, niestety panuje podwyższone ryzyko zamachów terrorystycznych (po pandemii zauważalnie mniejsze). Obecnie warto pamiętać też o protestach Żółtych Kamizelek i innych tego typu organizacjach. Na południu Francji, np. w Marsylii dużą grupę mieszkańców stanowią uchodźcy, co także wzmaga ryzyko zamieszek. Te jednak najczęściej ogarniają tylko niektóre dzielnice, zaś protesty nawet w centrum Paryża nie blokują całego miasta. Wystarczy ominąć dany kwartał i najczęściej jest już spokój. Jednak poza pewnymi sytuacjami, ryzyko wystąpienia problemów jest mniejsze niż pospolite kradzieże. Te także nie są tu normą.

Bezpieczeństwo naturalne: Nic szczególnego, ale jak to na południu, należy uważać na słońce, by się nie spalić.

Francja: Płacenie

Waluta: Euro (EUR).

Płatności kartą i bankomaty: W większości przypadków problemów nie ma. Francja jest dość mocno rozwinięta, jeśli chodzi o bankowość. Jedyny problem, to drobne płatności (tak do 5-10 Euro), w niektórych miejscach nie chcą ich realizować kartą. Dla równowagi, są miejsca, gdzie nie akceptuje się już płatności gotówką.

Napiwki: W większości przypadków nie są one obowiązkowe. Wiele restauracji dolicza jakieś 10-15% opłaty serwisowej, to powoduje, że sami Francuzi często nie pamiętają o napiwkach (jeśli nie zostały one doliczone). Obecnie panuje tam też trend (niezbyt podobający się obsłudze), by raczej zostawiać opinie na TripAdvisorze, niż napiwek.

Ceny ogólnie: To, że są wyższe niż w Polsce to jedno, ale Francja to jeden z droższych krajów strefy Euro.

Prąd i komunikacja we Francji

Internet: Dość dobrze rozwinięty.

Telefony: Roaming dostępny. Zasięg telefonów dobry.

Telefon alarmowy: 112, jak w całej Unii Europejskiej.

Gniazdka elektryczne: Jak w Polsce.

Kuchnia francuska

Jedzenie wegetariańskie: Kuchnia francuska jest bardzo zróżnicowana, ale głównie oparta na mięsie i podrobach. Zdarzają się potrawy bezmięsne, choćby prowansalskie ratatouille, ale czasem ciężko to znaleźć (zwłaszcza  na północy). Francuzi są też bardzo dumni ze swoich serów (podawany czasem jako fondue), a także pieczywa. Paryskie bagietki najlepiej kupować w małych piekarniach.

Lokalne specjały: Tak naprawdę najbardziej charakterystyczne elementy kuchni francuskiej to wina, sery, bagietki i croissanty. Cała reszta to dania zdecydowanie bardziej regionalne. Co więcej, rozwój kuchni francuskiej był podzielony niejako na dwie osobne linie. Pierwszą dla bogatej elity i drugą dla biedoty. Stąd jedzenie żab, ślimaków i innych nietypowych potraw, choć jest kojarzone z Francją, dziś nie jest już tak popularne. Były to głównie dania biedoty. Owszem żabie udka czy winniczki dziś uchodzą za przysmak, ale raczej jest to nietypowe danie, niż coś co znajdzie się w każdej szanującej restauracji. Prawdę mówiąc nawet w większych miastach trzeba ich szukać. Innym takim typowym daniem o które pytają turyści jest foie gras (pasztet ze stłuszczonych kaczych wątróbek), które normalnie jest potrawą świąteczną.

Alkohol: Zwłaszcza wina, w tym różne francuskie szampany to jedna z dum narodowych. Jest normą, że wino pije się do posiłków, nawet przez dzieci. Są dumni z win, roczników. Mają też święta winne jak Beaujolais nouveau, gdzie kosztuje się młodego wina z danego roku. Wypada ono w trzeci czwartek listopada. Tradycja wiąże się z regionem Beaujolais i oczekiwaniem na adwent, ale obecnie niekoniecznie pilnuje się już regionu.

Dostępność restauracji i barów: Całkiem spora, zwłaszcza w miastach. Panuje tu kultura przekąszania czegoś. Zresztą kuchnia francuska zobowiązuje, a to powoduje, że faktycznie istotne są tu dobre restauracje i ich rankingi. Niestety w mniejszych miejscowościach jest problem z kuchnią francuską. Znajdziemy restauracje tajskie, chińskie, tureckie czy włoskie, a francuskich nie. Za to często w zamkach i tego typu atrakcjach mamy okazję kosztować bardziej lokalnych specjałów. Łatwiej jest choćby w Paryżu, gdzie sporo jest małych restauracyjek z tradycjami. Druga rzecz, w Paryżu często mają one zbliżony poziom cenowy w większości miasta. Co widoczne jest bardziej na południu, knajpy potrafią robić przerwy, a ich godziny funkcjonowania są ograniczone.

Kultura Francji

Religia: Kiedyś katolicyzm, dziś Francja jest silnie zlaicyzowana, a kościoły stanowią raczej element historii, z którą nie do końca wiedzą co robić. Spór o laickość kraju a wolność wyznania i granice wisi w powietrzu. Zwłaszcza, że część kościołów jest własnością państwa. Jednocześnie wraz z napływem uchodźców mocno rozwija się islam, acz wciąż ma on niewielki jeśli w ogóle wpływ na kulturę. Jednakże wpływa to na trendy we Francji.

Ludzie: Gadatliwi, mniej wybuchowi i bardziej cisi niż Włosi, ale także temperamentni. Ceniący elegancję, dobrą kuchnię i alkohol, czy sztukę. Jednocześnie, dość typowe dla Francuzów jest biznesowe trzymanie się razem i wspieranie rodzimych produktów. Są zauważalnie dumni ze wszystkiego, co francuskie. A przy tym pozornie niezdecydowani i nazbyt dyplomatyczni. Nie lubią wiążących wyborów i zobowiązań, preferują takie, które zawsze da się obrócić na swoją korzyść.

Toalety: Typ europejski.

Drażliwe tematy: Uchodźcy, kolonializm i tematy powiązane. Nie jest w dobrym tonie negowanie ich obecności, ale widzą, że to jest pewien problem. Są po francusku za a nawet przeciw (choćby otwierając się na nich, ale jednocześnie broniąc ustawami zakazującymi burek). Wynika to w dużej mierze z kolonialnej historii Francji i pewnej odpowiedzialności. Dobry przykład to historia zamku Amboise, który służył jako więzienie, gdzie był przetrzymywany algierski emir –Abd al-Kadir. Dziś widziany jest on jako ofiara i upamiętniony razem z właścicielami zamku.

Turystyczny niezbędnik

Co warto przywieźć: Sery i wina (w tym szampany), to wiadomo. Ale Francja jest też ważnym producentem kosmetyków, więc wszelkiej maści perfumy i inne produkty pielęgnacyjne. Ostatnio obserwuje się trend #FrenchPharmacy – czyli francuska apteka, który polega na tym, że osoby udzielające się na mediach społecznościowych odwiedzają losowe apteki we Francji, robią zakupy i nagrywają to na swoich kanałach. Dla niektórych turystyka kosmetyczna staje się istotnym powodem odwiedzenia Francji. Dość podobnym, acz dziś już nie tak wyraźnym trendem są podróże modowe. Zwłaszcza tyczy to Paryża, jednej ze stolic mody i miejsca z mnóstwem butików. Z innych rzeczy typowym przywożonym deserem są makaroniki.

Oznaczenia i drogowskazy: Oznaczenia turystyczne dość dobre. Niemniej jednak np. w Paryżu warto zwracać na to, czy szukamy ulicy, alei czy jeszcze czegoś innego, bo zdarza się, że ulica i aleja z tą samą nazwą mogą się krzyżować.

Informacja turystyczna i mapy: Francja jest ogólnie turystyczna i otwarta na zwiedzających. W informacjach turystycznych bez problemu mówią po angielsku i bardzo chętnie sugerują różne atrakcje. W wielu zamkach nad Loarą są nawet polskie histopady czy przewodniki.

Gdzie szukać informacji: Przewodniki o Francji łatwo kupić i to w dużej ilości, zwłaszcza o Paryżu jest ich bardzo wiele. Kierunek jest też na tyle popularny, że bez problemu można znaleźć coś na ten temat w Internecie. Oficjalna strona turystyczna to: France.fr.

Zwiedzanie Francji

Główne cele turystyczne: Po pierwsze Paryż. Na drugim miejscu znajduje się Lazurowe Wybrzeże z Niceą na czele, gdzie ludzie wypoczywają. Popularne są też wycieczki po zamkach nad Loarą (w tym przede wszystkim Chambord), w Alpy, do Normandii, Bordeaux, Lyonu, Mont Saint Michel i innych większych miast. Do tego dochodzi turystyka winiarska oraz możliwość oglądania kwitnących pól lawendy. Francja oferuje też sporo możliwości na aktywne spędzanie czasu i mnóstwo, pięknych, mniej popularnych miejsc.

Jak samodzielnie zorganizować wyjazd do Francji: Pomijając barierę językową, Francja jest dość łatwa do ogarnięcia do podróżowania na własną rękę. Po pierwsze jest dość dobrze opisana w internecie, a informacje na stronach obiektów są aktualizowane i często kompletne (wliczając to wszelkiej maści bilety łączone). Można bez problemu na tym polegać, a w niektórych wypadkach warto kupić bilety z wyprzedzeniem. Największy problem to budżet i dolot. O ile jeszcze do Paryża łatwo dolecieć, o tyle wiele innych miejsc niestety nie ma bezpośrednich połączeń z Polski. Francja też stara się ograniczyć ruch lokalny, co również nie pomaga. Za to dość dobrze jest tu rozbudowana sieć transportu publicznego, w tym pociągów. Jeśli naszym celem są miasta transport publiczny jest jak najbardziej wystarczający. Jeśli jednak chcemy oglądać wolnostojące zabytki takie jak zamki, albo naturę, lepiej posiłkować się samochodem. Jest też sporo noclegów, dostępnych na booking.

Jeśli spodobał Ci się wpis, polub nas na Facebooku.

Komentarze