LT & NT Góry Al-Hadżar (Al Hajar) to najwyższe szczyty we wschodnim regionie Półwyspu Arabskiego. Wśród nich góruje Dżabal Szams lub Jabal Shams/Jebel Shams/Jabel Shams (spotkaliśmy różne transkrypcje, po arabsku to: جبل شمس), czyli po naszemu Słoneczna Góra. Mimo, że to najwyższy szczyt Omanu, to nie wspinaczka górska jest tu największą atrakcją, a coś co nazywa się „Wielkim Kanionem Omanu”.
Spis treści
Dżabal Szams
Tu jest kilka miejsc, które przyciągają ludzi, nie wszystkie jednak da się zwiedzać. Północny Wierzchołek jest najwyższym szczytem gór Al Hajar (a zarazem Omanu i tej części Półwyspu). Jego wysokość wynosi 3009 metrów n.p.m. Jest jednak niedostępny dla cywili – na jego szczycie znajduje się baza wojskowa. W teorii zapewne nie powinno się go nawet fotografować, ale ta baza faktycznie przyciąga czasem aparat. Zresztą jest dość dobrze widoczna.
Turyści mogą się wspinać na Południowy Wierzchołek o wysokości 2997 m.n.p.m, więc niewiele mniej. Da się tam też bez problemu dojechać. Jeszcze jedną z atrakcji jest trasa zwana Balcony walk, gdzie idzie się wzdłuż krawędzi kanionu. Tam gdzie można dotrzeć (bo nie jest to teren wojskowy), nie ma ani biletów, ani specjalnie barierek (te są tylko w kilku miejscach). Oczywiście trzeba uważać na pogodę, w szczególności wiatr.
Kanion Wadi Nakhr
To jednak nie sam szczyt jest atrakcją, a widok z niego. Dokładniej wspomniany już wielki kanion Wadi Nakhr, którego głębokość wynosi od 700 do nawet 2272 metrów w najwyższym punkcie! Nie bez powodu nazywa się go „Wielkim Kanionem Omanu”. Dojść do niego można z Wadi Ghul Dam, ale najbardziej widowiskowy Wadi Nakhr jest ze szczytu Słonecznej Góry. Wielki Kanion to nie jest tylko przyciągająca nazwa, w istocie, jeśli porównałoby się to miejsce z Wielkim Kanionem Kolorado, okazałoby się, że ten omański jest głębszy o co najmniej kilkaset metrów. Za to jest zdecydowanie węższy, krótszy, no i mniej znany.
Jebel Shams i Wadi Nakhr to miejsca chętnie odwiedzane przez turystów, na Południowym Wierzchołku znajdziemy nawet hotele. Nie tylko turyści zza granicy tu przybywają, by cieszyć się pięknem. W okolicy czasem biwakują też Omańczycy. To niesamowite miejsce, by oglądać całą okolicę z góry, widok naprawdę cudowny, zapierający dech w piersiach.
Jak dotrzeć do Dżabal Szams?
Droga na Jebel Shams zawiera kilkukilometrowy odcinek pozbawiony asfaltu, ale całkiem niezły. W porównaniu do przejazdu w górach Atlas w Maroku to trudne to nie jest. Zwłaszcza że tym razem mamy auto z wyższym zawieszeniem (choć nie 4×4). Po drodze było kilka miejsc, w których lokalni kierowcy proponowali, by zostawić swój samochód i przejechać się ich. Zresztą widzieliśmy, że na trasie trwały prace, przynajmniej związane z utwardzeniem, więc może i to ucywilizują. W każdym razie obecnie pokonanie tej trasy zwykłym sedanem raczej byśmy odradzali.
By dojechać na górę i móc stamtąd spokojnie oglądać kanion, trzeba się kierować na miejscowość Al Hayl lub dalej na Al Khitaym. Tam w okolicy znajdują się zarówno wspomniane hotele, jak i kilku punktów widokowych. Punkty te są dostępne dla przyjezdnych za darmo. Nie ma żadnych biletów, płatnego parkowania, czy ograniczeń. Faktycznie przyjeżdża tu wiele wycieczek, także zorganizowanych. Zatrzymują się, robią zdjęcia i jadą dalej. Wystarczy trochę odejść jednak od wskazanych punktów i najczęściej można dojść do krawędzi kanionu i już bez barierek stanąć nad krawędzią. Jest bardzo stromo, ale to nie jest jakieś urwisko, choć uważać trzeba.
Trzeba też uważać na kamienie. Te potrafią być zdradliwe. Niekoniecznie śliskie, co jest zależne od pogody, ale gorzej z ich stabilnością. Dodatkowo w okolicy pasą się kozy, co akurat w Omanie nie dziwi specjalnie.
Wadi Ghul i zwiedzanie okolicy
Jeśli jedziemy od południa (czyli np. z Bahli lub Nizwy), można też zobaczyć kanion od dołu. Przy miejscowości Al Jirayfat można zjechać do kamienistej Martwej Doliny (ang. Valley Necrosis). Arabska nazwa Wadi Ghul fanom fantastki może kojarzyć się z ghulami, bardzo słusznie, stąd pierwowzór. W mitologii arabskiej ghule były demonami, które grasowały na cmentarzach, w fantastyce są jedną z form ożywionych truposzy. Wracając już na ziemię, można sobie spacerować w głąb kanionu. Na przykład. do miejscowości Al Hajir. Oczywiście droga wiedzie dalej i tylko widzimy jak okoliczne góry stają się coraz wyższe. W okolicy można też znaleźć inne podobne miejsca do eksploracji.
Jeśli jednego dnia da się zobaczyć kanion z góry i z dołu, można też zrobić bardzo ciekawe doświadczenie polegające na zbadaniu różnicy temperatur. W naszym wypadku wyniosła ona blisko 12 stopni. Jeśli faktycznie co 100 m temperatura spada o pół stopnia, to zaiste różnica jest gdzieś koło 2000 m. Z pewnością jest to miejsce, które warto zobaczyć w Omanie.
Jeśli spodobał Ci się wpis polub nas na Facebooku.
| Szlak omański | ||
| Dżabal Szams | ||
