Jakieś 50 kilometrów od Pekinu w dawnej miejscowości Changping (chin. 昌平区, dziś to już część Pekinu) znajdują się słynna nekropolia cesarzy z dynastii Ming. Cały kompleks liczy sobie 40 km². Obok Wielkiego Muru, Grobowce dynastii Ming (chin. 明朝十三陵 – co dosłownie znaczy trzynaście grobów dynastii Ming), lub skrótowo Grobowce Mingów, to jedna z atrakcji okolic stolicy państwa środka, w sam raz na całodniową lub pół-dniową wycieczkę.
Spis treści
Historia Grobowców Mingów
Dynastia Ming rządziła Chinami w latach od 1368 do 1644, to też ostatnia narodowa dynastia w Cesarstwie. Kolejna, czyli Qing, to dynastia mandżurska. Mingowie doszli do władzy w wyniku powstania przeciw mongolskiej dynastii Yuan. W czasach dynastii Ming w Chinach panował rozkwit kulturalny w dziedzinie poezji, literatury, muzyki czy malarstwa, ale jednocześnie dość mocno wyhamował postęp technologiczny i terytorialny. Chiny pielęgnowały swoją kulturę, nawiązywały do swojej przeszłości i nawet nie próbowały iść naprzód. Przez dłuższy czas rządów Mingów Chińczycy rozwijali też handel, zwłaszcza z Europą, eksportując głównie jedwab i porcelanę. Niestety zmiany klimatyczne, jak również stagnacja doprowadziły do klęski głodu i epidemii, w rezultacie zaczęły się powstania, które ostatecznie zakończyły rządy dynastii Ming.
Trzeci cesarz z dynastii Ming, Yongle stał się wielkim budowniczym. Przeniósł stolicę z Nankinu do Pekniu, wiązało się to z budową Zakazanego Miasta. Zabrał się za odbudowę Wielkiego Kanału, tym samym na znaczeniu bardzo zyskało choćby miasto Suzhou. Podobnie też jak Qin Shi Huang postanowił przygotować sobie mauzoleum. Tym razem nie była to nowa Terakotowa Armia, acz trudów nie szczędzono. Grobowce Mingów są wielkie, ale już nie tak ekstrawaganckie. To właśnie w tym miejscu pochowano nie tylko Yongla, ale też kolejnych cesarzy, z wyjątkiem uzurpatora Jingtaia. Stąd mowa o trzynastu grobach Mingów z szesnastu cesarzy.
Grobowce dynastii Ming obecnie
Kotlina, w której znajdują się grobowce, została wybrana zgodnie z prawidłami feng shui. Otoczona górami z trzech stron, zaś od południa murem, miała stanowić spokojne miejsce odpoczynku dla cesarzy. Wraz z grobowcami Qingów w 2003 roku znalazła się na liście UNESCO.
Grobowce Dynastii Ming: Zwiedzanie
Dziś oczywiście jest to jedno z miejsc, które można spokojnie zwiedzać. Natomiast Chińczycy nie kwapią się z udostępnieniem wszystkich grobowców. Wychodzą z założenia, że lepiej jest pokazać mniej, a dopiero za jakiś czas, gdy atrakcja przestanie przyciągać tłumy turystów, coś dodać. W efekcie dziś można zwiedzić tylko trzy grobowce. Jednak ma to też praktyczny aspekt: przy tak olbrzymim terenie nie da się zwiedzić wszystkiego. A już na pewno w jeden dzień. Prawdę mówiąc, zobaczenie wszystkich trzech to jest wyzwanie ze względu na duży teren. Dodatkowo nie różnią się one od siebie aż tak bardzo.
Wejście do obiektu zaczynamy od przejścia przez Wielką Czerwoną Bramę, za którą znajduje się Pawilon Stelli. Jest tam także rzeźba żółwia. Żółw w Chinach uznawany jest za jedno z czterech cudownych zwierząt (obok feniksa, smoka i jednorożca). Żółw dla Chińczyków jest symbolem niezmiennej trwałości i niezależności, a także kryje w sobie tajemnice Nieba i Ziemi. Karapaks (górna część skorupy) to sklepienie niebieskie, zaś plastron – Ziemia. Słowo „żółw” w pewnym etapie historii miało też w Państwie Środka inne znaczenie, określające tematy tabu. Choćby żółwi ojciec – ojciec prostytutki. Stąd żółw i pozostałe trzy inne zwierzęta dość często występują w symbolice chińskiej.
Grobowce Mingów: Duchy i stworzenia
Chiński jednorożec to qilin. Ukazywał się tam, gdzie panowała harmonia i był znakiem łaski niebios. Tradycyjnie qilin wiązany był też z chęcią posiadania potomstwa. Choć to jednorożec, qilin może tych rogów mieć więcej. Chiński feniks, czyli fenghuang z kolei jest kojarzony z cnotą, czy wdziękiem, a także taoistycznym yin i yang. Fenghuangi są władcami wszystkich ptaków. Samce to Feng, samice Huang, choć coraz częściej Huang odnosi się do wszystkich feniksów, wówczas to smok jest tym męskim pierwiastkiem. Chiński smok natomiast to symbol dobroci i szczęścia, bardzo popularny i obecny w Państwie Środka.
Za pawilonem jest zlokalizowana droga duchów, czyli shendao. Tradycyjnie prowadzi ona do grobowców, zaś po bokach często zlokalizowane są rzeźby pełniące rolę strażników. Posągami mogą być tak ludzie, jak i zwierzęta. Za Pawilonem Stelli jest dokładnie 12 par zwierząt (w tym mitycznych), oraz 12 par mandarynów. Droga ta prowadzi do kolejnej bramy – Smoka i Feniksa.
Grobowce Mingów: Bramy i pawilony
Za bramą znajduje się pierwszy z grobowców, Changling. Pochowano tu cesarza Yongle i jego małżonkę. To największy i najlepiej zachowany ze wszystkich grobowców. Wchodzi się do niego przez potrójną bramę i tu uwaga, która dotyczy tradycyjnej architektury cesarskich Chin: środkowa brama, czy środkowe przejście, które czasem widać przy schodach (schody są po prawej i lewej, zaś w środku jest zdobiony podjazd) są zarezerwowane dla cesarza. Nie ma schodów, bo tu zawsze powinna być przenoszona lektyka. Słudzy zaś szli po lewej i prawej stronie. Za bramą jest Pawilon Stałych Łask, dziedziniec, a także wznosi się kopiec otoczony murem. Niedaleko są też groby cesarskich konkubin.
Dwa pozostałe udostępnione grobowce to Dingling należący do cesarza Wanli oraz Zhaoling cesarza Longqing. Kolejne dziesięć grobowców nie jest udostępnianych zwiedzającym. Część z nich została już jednak odrestaurowana i przygotowana pod taką ewentualność. Obecnie, póki zainteresowanie jest duże, są one zamknięte, oficjalnie by je chronić.
Dojazd do Grobowców Mingów
Dojazd do Grobowców Mingów jest możliwy zarówno samochodem, jak i komunikacją miejską. Obecnie do Changping prowadzi linia metra (Changping Line) z Pekinu. Wysiada się na stacji Ming Tombs.
Jeśli spodobał Ci się wpis, polub nas na Facebooku.
| Szlak chiński | ||
| Grobowce Mingów | ||
