Jedną z bardziej nietypowych atrakcji Albanii jest źródło rzeki Bistricë zwane po naszemu zwane Błękitnym Okiem (alb. Syri i Kaltër, popularna jest też nazwa angielska – Blue Eye). Błękitne Oko (czasem też Niebieskie) to miejsce, w którym woda wybija się spod powierzchni, a przy tym jest niesamowicie malownicze. To bez wątpienia jeden z najładniejszych cudów przyrodniczych tego kraju.
Spis treści
Źródło Błękitne Oko
Ten fenomen przyrodniczy właściwie nie powinien nikogo dziwić. Rzeki wybijają spod ziemi w wielu miejscach, tu jednak całość jest malownicza, woda przejrzysta o błękitnym odcieniu, stąd nazwa. Dodatkowo okalająca to miejsce zieleń sprawia, że to naprawdę niezapomniany i wyróżniający się widok. Co więcej w okolic jest kilka wybijających źródeł, ale to jedno jest wizualnie wyjątkowe.
Źródło znajduje się u podnóża gór Mali i Gjere. Rzeka Bistricë nie jest długa, ma zaledwie 25 kilometrów, następnie wpada do Morza Jońskiego (przez jezioro w Butrint). Woda w źródle jest dość chłodna, gdy wypływa ma zaledwie około 10 stopni Celsjusza. Głębokość wywierzyska (miejsca wybicia źródła, czyli „oka”) to przynajmniej 52 metry. Przynajmniej, gdyż nie udało się nurkom zejść niżej przez ciśnienie. Formalnie niżej jest bariera nie do przejścia, tak przynajmniej wynika z relacji nurków, jednak nie podali oni szczegółów.
Albański fenomen Syri i Kaltër
Ludzie się tu kąpią, są tacy którzy także próbują skakać do źródła. Oczywiście jest to zabronione, ale nikt tego nie pilnuje. Zresztą jest tu podest, który wręcz idealnie nadaje się do skakania. Woda zaś jest orzeźwiająca i chłodna, zaś na podest warto wejść, by zobaczyć Błękitne Oko z góry. Sam fakt, że mamy tu przejście od płytkiej do bardzo głębokiej wody (wywierzysko) wpływa na jej widoczny kolor i daje złudzenie oka. Jak się doda do tego żwir, drobne szare kamyczki i zielone wodorosty, to widok jest niesamowity.
Jest też legendarne wytłumaczenie powstania tego fenomenu. Podobno żył tu smok, który zabierał ludziom wodę i młode kobiety. Jak go zabito, jego oko wylało czystą wodę, która płynie do dziś. Zresztą nazwa cały czas nawiązuje do tęczówki oka.
Błękitne Oko obecnie
Wejście na Błękitne Oko jest darmowe, parkingi również. Dojazd może być problemowy, bowiem pomijając samochody i wycieczki raczej w inny sposób się tu nie dostaniemy. Natomiast samodzielnie należy tu odbić z drogi między Sarandą a Gjirokastrą, dokładniej we wsi Muzinë. Dalej droga jest od pewnego momentu szutrowa. Widzieliśmy, że trwały prace, by coś tu zmienić. W każdym razie samochody jeszcze były w stanie przejechać, autobusy musiały stawać wcześniej i trzeba było dojść do źródełka, droga nie jest długa, bo kilkaset metrów, ale pod górę, w pyle i upale.
Potem już tylko przez most (właściwie były dwa do wyboru) i dochodzimy do rzeki. Stamtąd już niedaleko do źródła. Jest ono całkiem dobrze opisane i oznaczone. Woda jak pisaliśmy raczej chłodna, ale niejednemu to nie szkodzi. Większość osób moczy nogi przy brzegu. Przy jednym z mostów znajduje się restauracja, w której można spokojnie odpocząć.
Przepiękne, niesamowite miejsce. Możliwość zobaczenia wybijającego źródła to naprawdę coś, ma co warto poświęcić czas. Tu zaś widoki i możliwość pomoczenia się to dodatkowa atrakcja. Warto dodać, że choć istnieje od dawna, przez lata miejsce to było zamknięte dla odwiedzających. Była to prywatna rezydencja Envera Hodży (komunistyczny dyktator Albanii). Obecnie przybywają tu zarówno Albańczycy jak i turyści, a popularność Błękitnego Oka rośnie.
Jeśli podobał Ci się ten wpis, polub nas na Facebooku.
| Szlak albański | ||
| Błękitne Oko | ||
