Chiny – Kompendium wiedzy, czyli informacje praktyczne. Zweryfikowane w lipcu 2011.
Spis treści
Chiny: Informacje podstawowe
Uwagi ogólne: Państwo Środka to potężny, zróżnicowany kulturowo i przyrodniczo kraj. Przez wiele lat zamknięty, jednak otwierający się na biznes i tym samym trochę na turystykę.
Klimat: Duży kraj, zróżnicowany. Na północy dość podobnie jak u nas, południe to odpowiednik śródziemnomorskiego czy podzwrotnikowego. Na zachodzie bardzo wysokie góry.
Język: Oficjalnie mandaryński i mnóstwo innych dialektów chińskiego. Rzadziej angielski, czy rosyjski. Ale nawet jeśli rozmówca go nie zna, będzie starał się skomunikować z nami w inny sposób.
Baza noclegowa: Chiny bardzo mocno się rozwijają, także hotelowo. Standard różny. To kraj o olbrzymich dysproporcjach społecznych, więc jest sporo miejsc dla bardzo bogatych ludzi. Są także noclegi na Booking.
Strefa czasowa: UTC+8, bez rozróżnienia na strefy wewnętrzne (a Państwo Środka leży w 5 strefach czasowych, ale w całym kraju obowiązuje jedna), czy czas letni. Czyli różnica między Polską to Chinami to 6 lub 7 godzin. Tam wszędzie jest czas jak w Pekinie.
Chiny: Transport
Dojazd: Ze względu na odległość obecnie praktycznie tylko samolot. Jest sporo połączeń, przede wszystkim do Pekinu, oczywiście przesiadkowych. Natomiast z Warszawy latają Chińskie linie (bezpośrednio), a Pekin jest hubem. Co prawda można się pokusić o przejazd kolejowy przez Rosję czy Mongolię, ale na to trzeba mieć czas.
Samochody i transport: Nie podróżowaliśmy samochodem. Ale warto pamiętać o tym, że w niektórych miastach jak w Szanghaju część dróg jest lokalnych i obowiązuje na nich zakaz wjazdu przez samochody zarejestrowane poza Szanghajem.
Transport między miastami najwygodniejszy jest samolotem lub koleją, także szybkimi pociągami nocnymi. Niestety bywają spore trudności z samodzielnym zakupem biletów. Należy robić to wcześniej, najlepiej przez jakiegoś pośrednika. Problem polega na tym, że chińskie strony mogą uniemożliwić kupno biletu on-line, zaś na miejscu może się okazać, że zwłaszcza pociągi są już wyprzedane.
Wynajęcie samochodu w Chinach: Nie mamy na ten temat żadnej wiedzy.
Uber: Nie utrzymał się na rynku chińskim. Ale jest tam alternatywa, Didi Chuxing.
Chiny: Prawo
Wiza: Wizę załatwia się wcześniej, przez pośrednika lub bezpośrednio w ambasadzie. Pozwala ona przekroczyć granicę dwukrotnie. Poza wypełnieniem dokumentów jest oczywiście płatna. Koszt, gdy robiliśmy to było około 260 PLN.
Przepisy celne: Poza standardowymi, obowiązuje zakaz wwożenia mięsa, mleka, przetworów czy roślin lub nasion, waluty chińskiej, oraz publikacji uznanych za szkodliwe (atakujących system). Alkohol można wywieźć do 1 litra (ale nie w bagażu podręcznym). Panuje całkowity zakaz wywożenia cennych przedmiotów kultury, czy zwierząt. Cenne przedmioty powinny być wyszczególnione w deklaracji.
Prawo i obyczaje: Tu panuje zasada dużej wolności, ale do pewnego momentu, gdy zaczynamy uderzać w reżim. Można sobie robić głupie fotki pod mauzoleum Mao, ale jednocześnie wspominanie masakry na Tiananmen czy nawoływanie do wyzwolenia Tybetu publicznie może być źródłem kłopotów.
Dni wolne: Sobota, niedziela.
Drony: Chiny są największym na świecie producentem dronów, te są tam w powszechnym użytku w wielu dziedzinach życia. Tym samym rekreacyjne latanie dronem jest oczywiście dozwolone. Ogólne przepisy są takie, że dronami do 250 gram można latać poza strefami zakazanymi (uwaga Pekin w całości jest taką strefą), o ile pozostają one w zasięgu wzroku i nie przekraczamy wysokości 120 metrów. Większe drony należy zarejestrować na stronie.
Bezpieczeństwo w Chinach
Szczepienia wymagane: Brak. Zaleca się jednak WZW czy dur brzuszny.
Choroby: Istnieje niewielkie ryzyko malaryczne, a także ryzyko złapania biegunki ze względu na inną florę bakteryjną.
Bezpieczeństwo kryminalne i polityczne: Państwo policyjne, ale nie czuje się tego. Pilnują, trzeba uważać na tematy polityczne. Ale ogólnie jest bardzo bezpiecznie. Służby zaś są bardzo pomocne. W razie kłopotów (na przykład z automatem biletowym) może się okazać, że byliśmy monitorowani.
Oczywiści warto pamiętać, że część tematów w Chinach w miejscach publicznych jest zwyczajnie zakazana. Lepiej nie wykrzykiwać nic o wolnym Tybecie. Służb może nie widać, ale są. Potem ciężko jest odkręcić żart, ale oczywiście da się. Wspominaliśmy o tym w sekcji związanej z prawem.
Bezpieczeństwo naturalne: W zależności od regionu, ale nie ma tu jakiś zwiększonych ryzyk. Woda w kranach niezdatna jest do picia.
Chiny: Płatności
Waluta: Yuan (oficjalnie Renminbi) (CNY). Yuan dzieli się na 10 jiao lub 100 fenów. Jaio to 10 fenów.
Płacenie kartą i bankomaty: Gdy byliśmy w 2011 Visa raczej była akceptowalna, choć bardziej popularne są tam własne standardy (w tym Discovery), tam gdzie było. Czyli w części sklepów i restauracji, wciąż sporo trzeba było mieć ze sobą gotówki. Natomiast z drugiej ręki wiemy, że choć płatności kartowe stają się popularniejsze, to jednak używanie VISY i MasterCarda robi się trudniejsze. Chiny wolą używać własnych standardów, które mają pewność działania w obliczu choćby sankcji gospodarczych, zaś wspieranie zachodnich vendorów przestaje się opłacać. Tak więc lepiej mieć ze sobą pieniądze.
Napiwki: Raczej nie oczekują. Formalnie napiwki są zakazane prawnie.
Ceny ogólnie: Gdy byliśmy, Chiny wydawały nam się w miarę tanim krajem, tańszym niż Polska, acz mogło się to zmienić.
Prąd i komunikacja w Chinach
Internet: Jest cenzurowany. Można sobie wpisać testowo hasła związane z masakrą na placu Tienanmen. Okaże się, że nie da się wejść na takie strony. Obecnie bywają także problemy z np. Facebookiem czy innymi portalami społecznościowymi. Można używać chińskich odpowiedników. Google wycofał się z rynku chińskiego, należy tam korzystać z Baidu.
Telefony: Roaming bez problemu. Czasem na prowincji może być gorzej z zasięgiem.
Telefony alarmowe: 119 (straż pożarna), 110 (policja), 120 (służby medyczne).
Gniazdka elektryczne: Napięcie jak w Polsce. Gniazdka bardzo różnie. Normalnie mają trochę inny system (jak w Australii czy Nowej Zelandii), więc niby potrzebna jest przejściówka. Czasem nasze wtyczki pasują, czasem nie, czasem da się włożyć na siłę lub kombinując inaczej. Część gniazdek zwłaszcza w hotelach czy miejscach turystycznych ma dodatkowe dziurki, dzięki czemu można włożyć nasze.
Kuchnia chińska
Jedzenie wegetariańskie: Zawsze się coś znajdzie, niestety bez znajomości języka niekoniecznie można się dowiedzieć, co to. Najwyżej zostaje ryż i arbuzy.
Filozofia kuchni chińskiej opiera się na równowadze, co się przekłada na lokalne składniki odpowiednie dla danej pory roku. Tym samym dania bywają mocno zróżnicowane. Dodatkowo silne są regionalizmy.
Alkohol: Mają swoje specjały. Jak odpowiedniki wódki, czyli mocne alkohole – Baijiu, Erguotou (nawet 60%), czy lżejsze Huangjiu (mniej niż 20%) czy słynne wino ryżowe – Shaoxing.
Dostępność restauracji i barów: W miastach całkiem spora. Chińczycy lubują przebywać w tłumnych miejscach. W restauracjach czasem można spotkać okrągłe stoły pośrodku których znajduje się obracany środek, tak by nie trzeba było wstawać czy podawać sobie dań, tylko przesunąć.
Oczywiście są też streetfoody, ale targi z azjatyckim jedzeniem są raczej atrakcją turystyczną.
Kultura Chin
Religia: W teorii buddyzm, taoizm i konfucjanizm, które ze sobą koegzystują. W praktyce bałwochwalstwo, gubiące kwintesencję buddyzmu, wymieszanie tych trzech wyznań w jedno, wiara w przesądy i zachowywanie tradycji.
Ludzie: Bardzo bezpośredni, otwarci i ciekawscy. Wpychanie się w Chinach jest normalne, włącznie z przesuwaniem ludzi w kolejce jak coś chce się zobaczyć. Bardzo hałaśliwi. Wieczorem warto wyjść sobie do parków, gdzie gromadzą się Chińczycy, tańczą, śpiewają, jedzą i się bawią.
Toalety: W wielu miejscach tak zwany typ turecki.
Drażliwe tematy: Właściwie tożsame z zakazanymi. Polityka, Tybet.
Turystyczny niezbędnik
Co warto przywieźć z Chin: Herbatę, jedwab, przyprawy, kaligrafię, pałeczki. No i wiele osób przywozi też podróbki.
Oznaczenia i drogowskazy: Znaki jak u nas. Oznaczenia także w transliteracji.
Informacja turystyczna i mapy: To jeszcze coś, nad czym muszą popracować.
Gdzie szukać informacji: Obecnie można kupić bez problemu przewodniki o Państwie Środka. Dużo informacji także jest dostępnych w sieci.
Zwiedzanie Chin
Główne cele turystyczne w Chinach: Pekin, Szanghaj, z zabytków Wielki Mur, Armia Terakotowa, to takie główne punkty. Natomiast jest to olbrzymi kraj i jest tu naprawdę sporo do zobaczenia.
Jak samodzielnie zorganizować wyjazd do Chin: Nie próbowaliśmy organizować wyjazdu samodzielnie.
Jeśli spodobał Ci się wpis, polub nas na Facebooku.
| Szlak chiński | ||
| – | Praktycznie | |
