Kenia: Informacje praktyczne

Kenia kompendium wiedzy, czyli informacje praktyczne. Kenię odwiedziliśmy ostatnio w sierpniu 2021, wtedy też weryfikowaliśmy informacje na miejscu.

Kenia: Informacje podstawowe

Uwagi ogólne: Zróżnicowany kraj: z jednej strony rozwijająca się gospodarka Afryki, z drugiej stosunkowo tanie miejsce dla turystów. Z trzeciej zaś, zwłaszcza tam, gdzie mamy do czynienia z naturą i safari, dość drogie. Jeździ się tu przede wszystkim dla pięknej przyrody, ewentualnie, by odpocząć na wybrzeżu.

Klimat: Równikowy monusnowy. W pasie nabrzeża i w górach wilgotny, zaś na pozostałym obszarze suchy. Okolice Mombasy są bliskie poziomu morza, część parków czy Nairobi znajduje się na wysokości 1500 – 2000 m n.p.m. Efekt jest taki, że nie występują tam wszędzie upały.

Język: Angielski jest językiem oficjalnym, masajski (Maa) narodowym. Występuje tu przeszło czterdzieści języków lokalnych.

Baza noclegowa: W miastach można posiłkować się serwisami typu Booking, nie ma z tym problemu. Natomiast wiele noclegów, zwłaszcza kampingów, załatwiają agencje organizujące safari.

Strefa czasowa: UTC+3, bez zmian na czas letni i zimowy. Czyli godzina wcześniej niż w Polsce w lecie, dwie w zimie.

Kenia: Transport

Dojazd: Właściwie zostaje tylko samolotem. Duzi przewoźnicy mają zarówno Mombasę, jak i Nairobi w swojej siatce, do Mombasy latają też z Polski loty czarterowe.

Samochody i transport: Panuje ruch lewostronny. Między Kenią a Mombasą działa linia kolejowa, która jest wykorzystywana przez turystów. Działają też linie autobusowe, ale zazwyczaj ciężko kupić bilet bez wyprzedzenia. Można też próbować poruszać się busikami.

Uber: Działa w dużych miastach jak Nairobi czy Mombasa.

Kenia: Prawo

Wiza: Wiza potrzebna i należy o nią aplikować przed wyjazdem na stronie Evisa.go.ke/evisa.html. Tam też dokonuje się płatności. W przypadku wiz turystycznych to zazwyczaj formalność.

Przepisy celne: Nie wolno wywozić kości słoniowej, muszli, korali i skór dzikich zwierząt. Zwłaszcza to pierwsze jest szczególnie na celowniku służb celnych, a za próbę wywozu pamiątek z kości słoniowej są srogie kary.

Prawo i obyczaje: W teorii zakazane jest używanie i wwożenie torebek foliowych. W praktyce jednak są używane. Nielegalny jest homoseksualizm.

Dni wolne: Sobota, niedziela.

Drony: Oficjalnie dronów nie można wwozić ani używać w parkach. Można próbować uzyskać zezwolenie, do tego trzeba mieć licencję pilota. Grzywny za nielegalne używanie dronów są bardzo duże.

Bezpieczeństwo w Kenii

Szczepienia wymagane: Jeśli przyjeżdżamy z Europy to nie ma. W przypadku innych państw afrykańskich może być wymagane szczepienie przeciw żółtej febrze. Dodatkowo warto zrobić / przypomnieć sobie pakiet szczepień na WZW A i B, dur brzuszny, cholerę,tężec, menigokoki oraz wściekliznę.

Choroby: Jak w Tanzanii jest to teren z ryzykiem malarycznym. Starają się z tym walczyć, ale gwarancji nie ma. Zwłaszcza w porze deszczowej. Warto więc rozważyć branie Malarone’u. Malarone można też zastąpić trochę tańszym zamiennikiem – Falcimar. Oprócz malarii na stronach medycyny podróży można zapoznać się z całym katalogiem groźnych chorób, których ryzyko zakażenia się jest całkiem realne. Żeby wymienić najciekawsze: szigeloza, skórna larwa wędrująca, wąglik, denga, ameboza.

Bezpieczeństwo kryminalne i polityczne: Północ ma niechlubną renomę, lepiej unikać okolic granic Etiopii, Sudanu czy Somalii, także z powodu incydentów terrorystycznych. Południe jest pod tym względem spokojniejsze. Nairobi i w mniejszym stopniu Mombasa mają z kolei problemy z przestępczością i kradzieżami. Choć w Mombasie nie dało się tego odczuć.

Bezpieczeństwo naturalne: Bardzo podobne jak w przypadku Tanzanii. Największe zagrożenie stanowią komary, muchy tse-tse, słonie i hipopotamy, dopiero później drapieżniki. W przypadku safari należy zachować ostrożność, używać repelentów i słuchać się przewodnika.

Kenia: Płacenie

Waluta: Szyling kenijski (KES) składający się ze 100 centów.

Płatności kartą i bankomaty: Bankomaty są dostępne, ale nie wszystkie chciały akceptować europejskie karty (zwłaszcza na prowincji). Płatność kartą w większych ośrodkach popularna, choć nie zawsze powszechna. Miejsca turystyczne jednak są pod tym względem trochę zacofane, wolą walutę (najlepiej dolary). Natomiast zamiast karty często robi się tu płatności telefonem i specjalną usługą M-Pesa – za pomocą SMSów.

Napiwki: Napiwki są standardem, przede wszystkim dla kierowców czy przewodników, acz zazwyczaj o nie się nie dopominają.

Prąd i komunikacja w Kenii

Internet: Warto kupić kartę SIM Safaricom, która niestety nie jest dostępna na lotnisku w Nairobi, ale ma całkiem sporą sieć sklepów, także w mniejszych miejscowościach. Safaricom ma bardzo dobre pokrycie kraju, wliczając to też spore części parków narodowych. Bez problemu można kupić pakiet na miesiąc.

Telefony: Roaming dostępny.

Telefon alarmowy: 112.

Gniazdka elektryczne: Brytyjskie.

Kuchnia kenijska

Jedzenie wegetariańskie: Na safari dostępne bez problemu. Jest tu sporo dań warzywnych, więc coś powinno się znaleźć. Na wybrzeżu pomagają też wpływy hinduskie.

Alkohol: Dostępny bez problemu, często także na kempingach, gdzie nocuje się w trakcie safari.

Dostępność barów i restauracji: W częściach turystycznych problemu nie ma. Poza nimi bywa różnie, choćby w centrum Mombasy trudno cokolwiek znaleźć, pozostaje się posiłkować hotelami, lub streetfoodem.

Kultura Kenii

Religia: Kraj w większości chrześcijański (protestancki). Na wybrzeżu duże skupiska muzułmanów, ale i hinduistów.

Ludzie: W porównaniu z Tanzańczykami bardziej wycofani, ale przy tym przyjaźni, jak się już zacznie rozmowę.

Toalety: Zazwyczaj typ europejski, acz zdarzały się tureckie.

Drażliwe tematy: Kłusownictwo (i zorganizowane polowania dla turystów) oraz pieniądze. Dla wielu Europa jest krajem bardzo bogatym, w którym rozdaje się pieniądze za nic. Widzą świat przez pryzmat Amerykanów i skoro dla nich coś jest tanie, to dla innych Europejczyków też.

Turystyczny niezbędnik

Oznaczenia i drogowskazy: Średnio. W Mombasie zabytki raczej nie są oznaczone, na drogach zdecydowanie lepiej, ale też bez wyszczególnienia atrakcji.

Informacja turystyczna i mapy: Tę rolę pełnią przede wszystkim agencje turystyczne.

Gdzie szukać informacji: Głównie pozostają przewodniki, albo strony agencji turystycznych. Kenia ma renomę i przynajmniej na razie specjalnie nie próbuje się reklamować.

Jeśli podobał Ci się ten wpis, polub nas na Facebooku.

Komentarze